Święto patronki Garwolina

Św. Anna otaczana jest przez Garwolinian czcią od blisko 300 lat. Istnieje także legenda wyjaśniająca początki tego kultu. Przed laty panowała ogromna susza. W obliczu klęski żywiołowej skutkującej głodem, parafianie wzięli obraz św. Anny i zaczęli obchodzić wioski wokół miasta. Kiedy już wracali do kościoła, spadł rzęsisty deszcz. Od tego momentu rozpoczął się kult św. Anny w parafii i w całym mieście.

Dekretem watykańskiej Kongregacji do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, mającego moc bulli papieskiej, sześć lata temu św. Anna zatwierdzona została patronką Garwolina.

- Szerzeniu kultu św. Anny na terenie Garwolina sprzyjały nie tylko księżna Anna, żona Konrada III Rudego oraz jej córka, księżna Anna, ale też królowa Anna Jagiellonka. Sekretarzem tej królowej był bowiem proboszcz parafii Garwolin, ks. Kasper Sadłoch. W kościele parafialnym znajdował się już w wieku XVI ołtarz św. Anny, a ponadto na terenie Garwolina został wybudowany przez Annę, córkę Konrada III Rudego kościół sukursalny...- powiedział historyk, prof. Zbigniew Gnat- Wieteska.

- Od początku istnienia tego kościoła, ze szczególną czcią parafianie otaczali św. Annę. Do niej modlili się wówczas, gdy zaistniały trudne sytuacje. Historycy przekazują bardzo ciekawe podanie o tym, że wówczas, gdy panowała wielka susza, ludność prosiła św. Annę o pomoc. Mieszkańcy uczestniczyli w wielkiej procesji błagalnej z obrazem św. Anny - czytamy w kronikach. Kiedy po obejściu pól procesja wracała do kościoła, spadł rzęsisty deszcz. Św. Anna uratowała miasto od głodu - mówił bp Henryk Tomasik podczas uroczystości ogłoszenia św. Anny patronką miasta.

Więcej na temat kultu świętej Anny w Garwolinie, w materiale Waldemara Jaronia.