Garwolin pamięta o bohaterach Warszawy

W Garwolinie, podobnie jak w innych miastach podniośle obchodzono 80. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. O godz. 17:00 zawyły syreny, rozbłysły czerwone race, a przed pomnikiem Armii Krajowej w centrum miasta odśpiewano hymn narodowy i złożono wiązanki kwiatów. W kolegiacie Przemienienia Pańskiego odprawiona została msza św. w intencji ojczyzny i powstańców.

Przy obelisku poświęconym Armii Krajowej zgromadziło się wiele osób, które widziały potrzebę uczestniczenia w doniosłych, patriotycznych uroczystościach. Od kilku lat w wydarzeniu tym licznie uczestniczą młodzi ludzie – kibice piłkarscy i oni skandują "cześć i chwała bohaterom" i odpalają race. Słowo wstępu wygłosił prezes SZŻAK obwodu „Gołąb" w Garwolinie Antoni Frąckiewicz, który przedstawił genezę Powstania Warszawskiego, które było największym zrywem ruchu oporu w okupowanej przez Niemcy hitlerowskie Europie. Modlitwę poprowadził kapelan środowisk kombatanckich ks. prałat ppor. w st. spocz. Edmund Szarek. Następnie wiązanki kwiatów pod obeliskiem złożyli: poseł Grzegorz Woźniak, przedstawiciele samorządów powiatowego i miasta Garwolina, ŚZŻ AK Obwodu „Gołąb” w Garwolinie, powiatowych służb mundurowych, Związku Nauczycielstwa Polskiego, szkół powiatowych i miejskich, Stefan Gora i były burmistrz Garwolina Tadeusz Mikulski, Legia Fan Club Garwolin, seniorzy W krótkich przemówieniach burmistrz Garwolina Marzena Świeczak i starosta Iwona Kurowska podkreślali patriotyzm i ofiarność powstańców oraz bohaterstwo i wiarę w niepodległą Polskę.

O godz. 17:30 w kolegiacie Przemienienia Pańskiego odprawiona została Msza św. w intencji ojczyzny i powstańców, której przewodniczył ks. Michał Celej. W homilii ks. prałat Edmund Szarek akcentował, że dziś, kiedy przeżywamy tę kolejną rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, możemy powiedzieć, że odwaga powstańców Warszawy nie miała granic. Wizję wolnej Polski, niepodległej i sprawiedliwej stały się ich płomieniem przewodnim, dowiedli czynami, że posiadali dar Bożej mądrości, bo wychowani w międzywojniu pod sztandarem Boga, honoru i ojczyzny, nie wahali się, wiedzieli, co mają robić.